เนื้อหางานที่แม็คโดนัล (ที่แรก)

 แม็คโดนัลที่เราทำที่แรก พออบรมเสร็จ ก็จะเป็นส่วนให้มาทำงานด้านในแบบจริงๆ แล้วหัวหน้างานที่สอนเราก็จะมาดู ๆ มาสอนเรา พอใกล้จะครบจำนวนชั่วโมงที่เรากำหนด หัวหน้างานก็จะมาประเมินงาน พูดให้เราฟังมาเราทำงานยังไง มีอะไรที่ต้องปรับปรุง 

ครั้งแรกที่เขาให้เราฝึก ก็คือการย่างเนื้อ เนื้อที่เขาใช้มีกี่ประเภท แล้วเขาจะมีเอกสารแปะเลยนะ ว่าจะต้องวางเนื้อยังไง ถ้า 8 ชิ้น (มากสุด) ถ้า 7 ชิ้นวางยังไง 6 ชิ้นวางยังไง เป็นต้น 

แล้วก็วิธีการตักเนื้อย่างจากเตา วิธีการวางในถาดของแม็คที่เขากำหนด 

จากนั้นก็มาเป็นของทอด ของทอดแต่ละชิ้นเรียกว่าอะไร กดปุ่มตรงไหน ของทอดประเภทนี้จะใช้กับอุปกรณ์ตัวไหน อย่างนักเก็ต ก็จะไม่มีฝาปิด ใช้อุปกรณ์แบบนี้ เนื้อไก่แบบนี้ก็จะใช้แบบนี้ ทอดที่ช่องนี้ 

ที่เขาต้องแยกช่องอย่างชัดเจนเลยก็คือของทะเล (กุ้ง ปลา) เพราะมีเรื่องแพ้อาหารของลูกค้า ช่องทอดพายก็ต้องช่องนี้โดยเฉพาะ 

ส่วนเฟรนฟรายเขายังไม่สอน เพราะเขาบอกเฟรนฟรายคือของหลักของแม็คเลย ไว้ชินก่อนแล้วค่อยมาทำ

พอทำส่วนของย่าง กับของทอดแล้ว ก็มาให้เราทำใส่ขนมปังลงในเครื่อง กระดาษที่ใช้ห่อ แบบนี้ใช้กับ 

ダブルちーズバーガー　แบบกล่องแบบนี้ใช้กับ ビッグマック　ฯลฯ เป็นต้น

เราจะต้องจำว่าขนมปังแบบไม่มีงา ต้องใช้กับเมนูไหน แบบมีงาใช้กับเมนูไหน หน้าจอที่ขึ้นมอนิเตอร์ (ชื่อย่อ) หมายถึงเมนูไหน 

เราทำตรงส่วนนี้ (เอาขนมปังใส่เครื่อง) เกือบทุกครั้งที่เราเข้างาน จนเราชินกับงานส่วนนี้ที่สุด งานส่วนนี้เขาจะเรียกว่า イニシエーター　（イニシ）

(รูปจาก Google)

มีบ้างที่หัวหน้างานให้เราไปทำความสะอาด ห้องน้ำ เพดาน ถังขยะ เฮ้อ ก็ต้องทำอะนะ 

พอเริ่มชินกับเมนูมื้อกลางวัน เขาก็เริ่มให้เรามาเข้าตอนเช้า เมนูอาหารเช้า เนื้อหาที่จะต้องทำต้องจำ เยอะพอ ๆ กับเมนูมื้อกลางวันเลย แต่สำหรับเรา เมนูมื้อเช้าจำยากกว่าเมนูมื้อกลางวันนะ ไม่รู้เพราะอะไร 555

งานที่เรา่ทำตอนเมนูมื้อเช้า ก็จะมีย่างมัฟฟิน ทอดไข่ ทำไข่คน ทำแพนเค้ก ย่างเนื้อ ใส่ขนมปัง เตรียมกระดาษย่อ ตลอดจนถึงทำเป็นเบอร์เกอร์เลย หลายครั้งมีเราอยู่คนเดียวตอนเช้า ยุ่งสุด ๆ เพราะทุกอย่างคือเวลา ไม่รีบทำตรงนี้ ตรงนี้ก็จะไหม้ อ้าวตรงนี้เดือดแล้ว อ้าว... เราเลยไม่ไหวกับมื้อเช้า เราเลยเริ่มคิดที่จะเปลี่ยนไปทำแม็คที่ไม่มีเมนูมื้อเช้า 

ก็เป็นที่มาของที่ทำงานปัจจุบัน ＾＾

ค่าจ้างรายชั่วโมงครั้งแรกเลย 960 เยน/1 ชั่วโมง พอเดือนต.ค. ปี 22 ก็ขึ้นเป็น 964 เยน/ชั่วโมง

วิธีรักษาเบอร์มือถือของไทยไว้ + ไว้คอยรับ SMS จากไทยได้ด้วย

 จากคำแนะนำของเพื่อนเรื่องการรักษาเบอร์มือถือไทย + รับ SMS ของไทยได้ถึงแม้ว่าจะอยู่ที่ญี่ปุ่น ก็เลยทำให้คิดที่จะรักษาเบอร์ที่ซื้อที่สนามบิน แล้วครั้งนี้เบอร์ก็จำง่ายดี เลยตัดสินใจสอบถามเจ้าหน้าที่ที่ศูนย์เพิ่มเติม 

เราใช้ของ AIS ขั้นตอนก็ไม่มีอะไร ก็คือเติมเงิน 10 บาท วันก็อยู่เพิ่ม 30 วัน ถ้าจะให้อยู่เป็นปี ก็เติม 10 บาท 12 ครั้ง ซิมเบอร์นั้นก็ใช้ได้ 30 * 12 = 360 วัน แล้วทำเรืองเปิดโรมมิ่ง กลับญี่ปุ่นก็จะรับ SMS ได้ แต่ถ้าใช้อินเตอร์เน็ทก็จะเสียเงิน เจ้าหน้าที่เลยบอกวิธีโทรปิดอินเตอร์เน็ทให้ พอมาไทยครั้งต่อไป ก็โทรไปเปิดอินเตอร์เน็ท (แต่วิธีนี้เราไม่ได้ใช้ ลืม)

เพื่อนก็แนะนำวิธีมาเพิ่มคือ ให้ 2 หน้าจอนี้เปิด - ปิด สลับกันตอนอยู่ญีปุ่นกับตอนมาไทย 

ก็เป็นอันว่ามีเบอร์ของไทยหล่ะ จำง่าย ถ้าถูกถามเบอร์ไม่ว่าจะติดต่อเรื่องอะไรก็สามารถบอกได้ทันที ที่ผ่านมาจำไม่ได้ เลยบอกเบอร์ของพี่ชายไป คือเป็นการรบกวนพี่ชายอย่างมาก เป็นการติดต่อเรื่องของตัวเองแท้ ๆ แต่กวนเขาตลอด

แล้วอีกอย่างคราวต่อ ๆ ไป ก็ไม่ต้องเสียเวลาซื้อซิมที่สนามบินแล้ว รอคิวนานมาก ๆ ที่สำคัญทำธุรกรรม ลงแอพของธนาคารได้ด้วย 

เครื่องในรูป ซัมซุง Galaxy A22

ฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่ ครั้งที่ 1 ปี 2021

 วันนี้พาเจ้าหนู+ตัวเองไปฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่ครั้งที่ 1 (เด็กเล็กต้องฉีด 2 ครั้ง) 

 สิ่งที่ต้องนำไปด้วย
1. บัตรคนไข้
2. บัตรประกันสุขภาพ
3. สมุดสุขภาพแม่และเด็ก
4. インフルエンザ予防接種　予診票 (เขียนที่นั่น)
ในใบที่กรอกนี้ เขามีถามว่ารักษาอะไรอยู่มั้ย

ยื่นเสร็จก็มีให้เขียนคำร้องคล้าย ๆ ขอเบิก 1000 เยน

เจ้าหนูร้องไห้ตั้งแต่ยังไม่ได้ฉีดเลย 
พอถึงคิวฉีด เจ้าของคลินิคเป็นคนฉีดให้ เจ้าหนูฉีดก่อนที่ข้างซ้าย
พอฉีดเสร็จก็ไม่ร้องล่ะ 

มาถึงคราวเรา เราก็ฉีดด้วย

ค่าฉีดครั้งที่ 1ของเจ้าหนู (หลังจากหัก 1000 เยน) 2800เยน
ส่วนของเรา ค่าใช้จ่าย 4000 เยน

สมัครทำงานพิเศษที่แม็คโดนัล ญี่ปุ่น (ที่แรก)

พอลูกเข้าป.1 เราก็เริ่มหางานพิเศษทำล่ะ แต่เราก็จะทำได้แค่ไม่กี่ชม. เพราะต้องไปรับลูกอีก 

ก็มีที่แม็คโดนัลนี่แหล่ะที่ลงตัวสุด ๆ ทำได้ตั้งแต่ 2 ชม. ขึ้นไป อาทิตย์ละ 2 วันก็ได้ 

ก็เลยค้นหาที่ Google เลย ที่คำว่า マックのアルバイト

ก็ขึ้นมาให้ เราก็เข้าไปดู ตอนนี้หน้าตาเว็ปก็เปลี่ยนไปนิดนึง เมื่อก่อนไม่ได้เป็นแบบนี้ซะทีเดียว

ก็ขอเล่าตอนที่เราสมัครแล้วกันเนอะ

ในเว็ปเราก็เลือกสาขาที่ใกล้บ้าน แล้วก็ลงวันเวลาที่เราสะดวกในการที่ทางร้านจะติดต่อกลับมา

ในวันเดียวกันกับที่เราสมัครไป ทางร้านก็โทรมาถามเราว่าสามารถเข้ามาสัมภาษณ์ในวันนี้ เวลานี้ได้มั้ย ก็ตามวันและเวลาที่เราระบุไป  ก็โอเคไปสัมภาษณ์ตามนั้น

ตอนไปสัมภาษณ์ เราก็เตรียมเอกสารการสมัครงานไป เรซูเม่ก็ต้องเป็นแบบลายมือเขียน (ถ้าเป็นที่เมือ่งไทยปริ้นซ์เอาสบายกว่า) 

ตอนสัมภาษณ์ก็เหมือนการสัมภาษณ์งานทั่ว ๆ ไป หลังจากนั้นก็มีการทำแบบทดสอบ ซึ่งแบบทดสอบก็จะเป็นเรื่องทั่วไปของร้านอาหาร ว่าถ้าเจอลูกค้าเป็นแบบนี้เราควรปฏิบัติยังไง ซึ่งเขาจับเวลาด้วยนะ ดีที่เราเป็นคนต่างชาติเลยไม่เคร่งมากเท่าไหร่  

ส่วนผลการสัมภาษณ์ว่าจะรับหรือไม่รับ ก็จะติดต่อมาภายหลัง ซึ่งทางร้านรับเราเข้าทำงาน ก็สรุปวันที่สามารถทำงาน ก็ไปทำงานได้เลย... ＾0＾

ส่วนชุดยูนิฟอร์มก็ไปรับในวันที่ไปทำงานวันแรกเลย เขาให้แค่ 1 ชุดเองอ่ะ ถ้าวันไหนทำติดกัน กลับมาก็ต้องรีบซัก 

ช่วงแรก ๆ จะเป็นช่วงเทรนอยู่ ก็จะมีให้ดูวีดีโอ ประมาณ 1 ชม. ได้ แล้วก็นัดมาครั้งต่อไปในวันต่อไปที่เราสะดวก แล้ววันที่เทรนก็ได้รายชั่วโมงเหมือนไปทำงานจริงๆ 

ฟันน้ำนมซี่ที่ 8 หลุด แล้วฟันแท้ก็เริ่มขึ้น

 ตื่นมาตอนเช้า เจ้าหนูก็บอกฟันหลุด แล้วก็โชว์ฟันที่หลุดให้ดู จริง ๆ แล้วคืนก่อนนอน เจ้าหนูก็บอกเหมือนกันว่าหลุด แต่เราดูแล้วยังไม่หลุดนะ ก็คิดในใจจะกลืนเข้าไปตอนหลับเปล่าหว่า โชคดีที่หลุดตอนที่เจ้าหนูตื่นแล้ว 

หลังจากนั้นเราก็ไปทะเลกันต่อ 

ส่วนฟันแท้ก็เริ่มจะขึ้นแล้ว เห็นตั้งแต่ช่วงวันที่ 10 ส.ค.