วันจันทร์ที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

ตรวจครรภ์ครั้งที่ 4 ที่โรงพยาบาลญี่ปุ่น (อายุครรภ์ 16 สัปดาห์กว่า ๆ)

เราลืมบอกไปว่าตอนที่ตรวจครรภ์ครั้งที่ 2 หลังจากที่จ่ายค่าตรวจแล้ว เจ้าหน้าที่ก็ถามว่าจะคลอดที่ไหน พอบอกว่าที่นี่ เขาก็ถามถึงกำหนดคลอด  แล้วก็ให้เอกสารมา จะเป็นเอกสารรายละเอียดของการมาตรวจแต่ละครั้งว่าจะตรวจอะไรบ้าง กี่สัปดาห์ครั้ง แล้วก็ให้เตรียมเงินมาจ่ายล่วงหน้า 100,000 เยน จ่ายตอนที่มาตรวจครั้งที่ 4 ซึ่งเขาก็มีอธิบายว่า 100,000 เยนนี้ค่าอะไรยังไงบ้าง แต่เราไม่ค่อยเข้าใจระบบเขาเท่าไหร่ ก็เลยไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมาก

ถึงวันนัดตรวจ ก็ยื่นบัตรนัด สมุดสุขภาพแม่และเด็ก สมุดช่วยค่าตรวจ แล้วก็มีขอบัตรประกันสุขภาพเพิ่มเติมด้วย วันนี้มีนัดจ่าย 100,000 เยนที่ว่า เจ้าหน้าที่เลยให้เอกสารการรับรองการบันทึก ระบบการชดเชยการรักษาพยาบาลแผนกสูติกรรม (産科医療補償制度 登録証) มากรอก แล้วต้นฉบับให้เราเก็บไว้ 5 ปี สำเนาทางโรงพยาบาลเป็นคนเก็บ เราก็งงอีกนั่นแหละว่าคืออะไร เขาให้เก็บก็เก็บเอาไว้ตามที่เขาบอกอ่ะนะ

หลังจากนั้นอันดับแรกก็ไปเก็บปัสสาวะ  วัดความดัน  แล้วก็นั่งรอเรียก พอถึงคิวเราแล้ว ก็ชั่งน้ำหนัก
แล้วคุณหมอก็วัดขนาดของท้อง แล้วก็ซาวด์ที่หน้าท้อง ครั้งนี้เห็นกระดูกของเจ้าหนูชัดเจนมาก ๆ แขนขาขยับไปมา เจ้าหนูตัวใหญ่ขึ้นกว่าครั้งที่แล้วมาก มีเห็นก้อนหัวใจ ก้อนที่เป็นกระเพาะ เสียงหัวใจเต้นดังมาก ^^

หลังจากดูหน้าจอเสร็จแล้ว คุณหมอก็คืนผลตรวจจากการเจาะเลือดครั้งที่แล้วมาให้  จากนั้นก็บอกคุณหมอว่าเป็นหวัดอีกแล้ว คุณหมอก็เลยจัดยาแบบครั้งที่แล้วมาให้ แล้วก็เตือนไม่ให้ไปที่คนเยอะ ๆ แล้วก็ให้ใส่หน้ากาก

พอถึงตอนที่จ่ายค่าตรวจ ก็มีการเก็บ 100,000 เยน แล้วเจ้าหน้าที่ก็ให้เอกสารอธิบายเรื่องตอนที่คลอดว่าโรงพยาบาลมีเตรียมอะไรไว้บ้าง เวลาเข้าเยี่ยมกี่โมงถึงกี่โมง ตอนกลางคืนจะไม่ให้ญาติหรือพ่อของเด็กเฝ้าไข้ ถ้าคลอดตอนกลางคืน ญาติหรือแม้แต่พ่อของเด็กต้องมาเยี่ยมตอนเช้า ระบบแบบนี้ไม่เหมือนที่เมืองไทยเลยอ่ะ ที่เมืองไทยยังมีให้ญาตินอนค้างเฝ้าได้ แบบนี้ต้องขอให้เจ้าหนูคลอดตอนเช้าแล้วหล่ะ ^^

วันนี้เราก็เลยจองอบรมเรื่องการตั้งครรภ์ของโรงพยาบาลด้วย ไม่รู้ว่าเนื้อหาจะเหมือนกับของทางสำนักงานเขตหรือเปล่า

ค่าตรวจ+ค่ายาครั้งนี้  2,130 เยน
แล้วก็มีให้คาเฟโอเล่แบบไม่มีคาเฟอีนมาให้ด้วย
 (รูปกลับหัวไปหน่อย)
นัดครั้งต่อไปก็อีก 4 สัปดาห์





วันเสาร์ที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2557

ไปหาหมอเพราะผื่นขึ้นที่สะโพก

ก่อนหน้าที่จะถึงกำหนดนัดตรวจครั้งที่ 4 (จากครั้งที่ 3 มาครั้งที่ 4 การนัดตรวจก็จะนานขึ้นเป็น 4 สัปดาห์มาตรวจ)  เราเกิดคันแล้วก็มีผื่นขึ้นที่สะโพก ไปให้คุณหมอสูติดู (คุณหมอเดียวกับที่ตรวจครรภ์) เขาก็บอกว่าไม่เคยเจอ เพราะส่วนใหญ่จะคันแล้วก็มีผื่นบริเวณท้อง คุณหมอก็เลยบอกว่าอาจจะเป็นเพราะการไปเสียดสีกับผ้ามั้ง เลยให้ยาทามาทาดู
ซึ่งเราก็ไม่ได้ทาอ่ะ เพราะไม่ได้คันมาก  เราลองทาวาสลินที่เอามาจากเมืองไทยดู รู้สึกว่าดีขึ้น คงเพราะผิวแห้ง หรือไม่ก็คงไปเสียดสีกับกางเกงอย่างที่คุณหมอบอกจริงๆ



ค่าตรวจวันนี้ 620 เยน

วันอังคารที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2557

แนะนำเสื้อที่ใส่แล้วอุ่นขึ้น (นิดนึงก็ยังดี)

หน้าหนาวของที่ญี่ปุ่นปีนี้สุด ๆ จริงๆ หนาวมาก โดยเฉพาะอาทิตย์ที่แล้ว
วันก่อนไปทานข้าวกับเพื่อนของคุณซูมา เขาก็ถามเราว่าวันนี้ใส่มากี่ตัว
วันนั้นเราใส่ เสื้อกล้าม, เสื้อแขนยาว Heattech ที่ซื้อมาจากยูนิโคลที่ไทย, เสื้อแขนยาวคอเต่า Heattech ที่ซื้อมาจากยูนิโคลที่ไทย, เสื้อขนปุย ๆ ที่ซื้อมาจากยูนิโคลที่ไทย เราก็ไม่รู้เรียกว่าอะไรนะ
แล้วก็เสื้อโค้ทขนเป็ด ถ้าไม่นับรวมเสื้อโค้ท ก็ประมาณ 3 ชั้นที่เราใส่ ขนาดอยู่บ้านยังหนาวเลย เปิดฮีทเตอร์ก็แล้วก็ยังหนาว
เพื่อนคุณซูเลยแนะนำว่าให้ไปซื้อที่เขียนว่า  極暖 (ごくだん)(Heattech Extra Warm)  ของยูนิโคลมาใส่สิ  อุ่นขึ้นนะ
วันรุ่งขึ้นเรากับคุณซูเลยไปหาซื้อมาเลย
หลังจากที่ใส่ก็รู้สึกอุ่นขึ้นมานิดนึงเหมือนกันนะถ้าเปรียบเทียบกับ Heattech เฉย ๆ
ส่วนราคาก็จะแพงกว่า Heattech เฉย ๆ เท่านึง อยู่ที่ตัวละ 1,500 เยน
ร้านที่เราไปซื้อ ของผู้หญิงสีดำหมดแล้ว เหลือแต่สีเขียวเข้ม เอาก็เอา เพราะไม่ไหวหนาวจริง ๆ


คุณซูก็ซื้อด้วย ของผู้ชายยังมีสีดำ



วันอาทิตย์ที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2557

สมัครสมาชิกของศูนย์ที่คล้าย ๆ ศูนย์ค้าส่งแบบแม็คโครบ้านเรา

กะจะเขียนเรื่องนี้นานแล้ว แต่ลืมทุกทีเลย
เรื่องก็มีอยุ่ว่า เพื่อนคุณซูแนะนำให้ไปสมัครสมาชิกของศูนย์ที่คล้าย ๆ ศูนย์ค้าส่งแบบแม็คโครบ้านเรา
เพราะในนั้นของจะเยอะ แล้วก็ถูกกว่าข้างนอก ด้วยความที่ว่าถูกกว่า ก็เลยไปสมัครกับคุณซู
เราก็ไม่รู้ว่าแม็คโครเขาเก็บค่าสมาชิกหรือเปล่า แต่โดยทั่ว ๆ ไปเราจะคุ้นกับการสมัครสมาชิกฟรีมากกว่า ครั้งนี้ก็นึกว่าฟรีเหมือนกัน ต่อแถวเรียบร้อย ปรากฏว่าเสียค่าสมาชิกต่อปี ปีแรกจ่าย 4,200 เยน ปีต่อไปไม่รู้เท่าไหร่ ก็ต้องจ่ายอ่ะเนอะ มาถึงเค้าท์เตอร์แล้ว
ที่บัตรสมาชิกจะมีรูปเจ้าของบัตรติดไว้ด้วย ต้องยื่นทุกครั้งที่จะเข้าไปซื้อ  เจ้าของบัตรสามารถพาผู้ติดตามมาได้อีก 2 คน
พอทำบัตรเสร็จก็ลองสำรวจดูว่ามีของอะไรบ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นของขายแบบเป็นแพ็ค ๆ หรือไม่ก็เป็นถุงใหญ่ ๆ สินค้าส่วนใหญ่จะเป็นของนำเข้า มีของญี่ปุ่นด้วย แต่รู้สึกจะน้อยกว่าของนำเข้า
แล้วตอนจะออกจากศูนย์ ก็ต้องยื่นใบเสร็จให้พนักงานเช็คดูด้วย คงกันการขโมยของมั้งนะ

เราก็กะว่าจะดูว่าปีนี้ใช้บริการมากน้อยแค่ไหน ถ้าน้อยมาก ๆ ปีต่อไปคงไม่ต่ออายุดีกว่า คิดว่าน่าจะไม่คุ้มกับค่าสมาชิก

ตัวอย่างของที่เราซื้อมา




มันฝรั่งถุงใหญ่มาก (เทียบกับถุงเถ้าแก่น้อย)




ผลไม้แปลกดีเลยซื้อมา เบบี้ กีวี  สามารถทานทั้งเปลือกได้ อร่อยดี ไม่ค่อยเปรี้ยวเท่าไหร่




วันจันทร์ที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2557

ตรวจครรภ์ครั้งที่ 3 ที่โรงพยาบาลญี่ปุ่น (อายุครรภ์ 12 สัปดาห์กว่า ๆ)

หลังจากตรวจครั้งที่ 2 คุณหมอก็นัดครั้งที่ 3 หลังจากนั้น 3 สัปดาห์ ก็เปิดปีใหม่แล้วก็กลับมาจากไทยพอดี  ครั้งนี้ที่ไปตรวจก็ยื่นสมุดสุขภาพแม่และเด็กแล้วก็สมุดช่วยเรื่องค่าตรวจไปด้วย
จะมีการให้ชั่งน้ำหนัก วัดความใหญ่ของท้อง
เครื่องที่ใช้ตรวจจะไม่เหมือนเดิมหละ เพราะจะเป็นการซาวด์ดูจากหน้าท้องเราหล่ะ
ภาพที่เห็นทางหน้าจอ เจ้าหนูดิ้นไปดิ้นมา แขนขาขยับไปมา หัวใจเต้นเร็ว แล้วก็ดังด้วย คุณหมอบอกว่าแข็งแรงดี ก็ค่อยโล่งอกหน่อย เพราะอย่างที่เคยบอกไปว่าเราก็กังวลเกี่ยวกับการขึ้นเครื่องบินอยู่เหมือนกัน 
แล้วช่วงหน้าหนาวนี้เราก็เหมือนจะเป็นหวัด ก็เลยบอกคุณหมอไปว่าเราเป็นหวัด คุณหมอก็ให้ยาแบบนี้มา เป็นยาจีน



แล้วในวันนี้ก็มีเก็บปัสสาวะ, วัดความดัน (เราไปวัดเองกับเครื่องที่ทางโรงพยาบาลตั้งไว้) , เจาะเก็บเลือดทั้งหมด 5 หลอด เหมือนจะตรวจว่าแม่มีกรุ๊ปเลือดอะไร, หาเชื้อ HIV, หาว่ามีภูมิคุ้มกันหัดเยอรมันหรือเปล่า, แล้วก็อะไรอีกเราก็ไม่ค่อยรู้รายละเอียดหละ

ค่าตรวจในครั้งนี้รวมค่ายา 3,830 เยน

อาการในช่วงนี้ก่อนจะตรวจครั้งที่ 4
-รอบ ๆ บริเวณปากกับจมูก จะแดง ๆ ไม่รุ้ว่าเป็นเพราะอากาศแห้ง หรือว่าเป็นที่โฮรโมนเปลี่ยน
-เวลาสั่งน้ำมูก จะมีเลือดปนออกมาด้วย ก็ไม่รู้ว่าเป็นที่อากาศแห้งหรือเปล่า
-จะมีเรื่องของกรดไหลย้อน แต่อาการไม่มาก แค่รู้สึกว่าไหลมาถึงที่บริเวณคอ
-มีปวดท้องจิ๊ด ๆ คงเป็นเพราะมดลูกกำลังขยายมั้ง
-มีผื่นแดง ๆ ขึ้นที่บริเวณสะโพก ยิ่งตอนหลังจากที่แช่น้ำร้อนใหม่ ๆ
-อาการไม่อยากอาหาร เริ่มดีขึ้น สามารถทานได้มากขึ้น