วันพุธที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2557

เริ่มกลับมาเขียนบล็อก พร้อมแนะนำวิตามินที่ทานก่อนตั้งท้อง

หลังจากที่หายจากการเขียนบล็อกไปเกือบ 2 เดือน
วันนี้ก็เริ่มหายขี้เกียจหล่ะ
ตอนแรกที่เริ่มขี้เกียจ ๆ ก็นึกว่า คงเหนื่อยจากที่ออกไปข้างนอกทุกวัน (พาที่บ้านที่มาเที่ยวญี่ปุ่นไปเที่ยว) ไป ๆ มา ๆ เริ่มขี้เกียจหนักขึ้น ช่วงนั้น (เดือน พ.ย. 56) รู้สึกล้า ๆ ไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอนอย่างเดียว ซึ่งจริง ๆ แล้วที่เป็นแบบนี้ส่วนหนึ่งก็คือ เรามีข่าวดีแล้ว เย้...

ก็ขอเริ่มเขียนอาการก่อนที่เราจะใช้ชุดทดสอบว่าตั้งท้องหรือเปล่า ก็จะมี
-ปวดท้องเหมือนประจำเดือนจะมา แต่ไม่มา
-ง่วงนอน ไม่อยากทำอะไร ไม่ค่อยอยากอาหาร ถ่ายมีเลือดปนออกมา ปวดหัวเหมือนเป็นหวัด กลางดึกลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำ
-แล้วช่วงนี้ก็จะรู้สึกเหม็น ๆ อยากจะอ๊วก (แต่ไม่ได้อ๊วกออกมา) อาการที่ไม่ค่อยอยากอาหารทำให้พอทานอาหารไปแล้วก็รู้สึกอึดอัดท้อง

ก่อนที่จะคุณซูจะพาเราไปโรงพยาบาล เราก็อยากจะเขียนถึงยา แล้วก็วิตามินที่เราคิดว่าน่าจะช่วยในเรื่องของการมีน้องนะ เก็บไว้เป็นข้อมูลนิดนึง

ตั้งแต่เดือน พ.ค. 56 เรากับคุณซูก็ทานวิตามิน (จริง ๆ ก็ทานกันก่อนหน้านั้นแล้วหล่ะ แต่ที่ทานกันจริงจังก็จะมี)

1.




ช่วงหลังเปลี่ยนมาเป็นซองนี้เน้น 葉酸 (โฟเลต) อย่างเดียว
2.






3.





4.




5. ตัว コラーゲン (คอลลาเจน)  นี้ช่วงหลัง ๆ ก็ไม่ได้ทานแล้ว





6. น้ำมันปลา




7. น้ำมันพริมโรส




8. โคคิวเทน

 


ส่วนของคุณซูก็มีทานเพิ่ม マカ

9.







ส่วนเรา โดยส่วนตัวคิดว่าเป็นคนเลือดน้อย เลยเสริมตัวนี้เข้าไปอีกในช่วงหลัง ๆ

10.






สรุปก็คือช่วงแรก ๆ เรากับคุณซูจะทานหมายเลข 1, 4, 5, 6, 7
พอเริ่มครึ่งปีหลัง  (ปี 56) เราก็ทานหมายเลข 2,4, 6-8 ประมาณเดือน ก.ย. ก็เสริมหมายเลข 10
ส่วนของคุณซูก็ทานหมายเลข 2 - 4, 6-8  + หมายเลข 9


แล้วก็มาทานยาจีนเพิ่มตั้งแต่วันที่ 24 ต.ค.  - 9 พ.ย.  56 ที่หยุดไปเพราะเริ่มไม่แน่ใจว่าจะมีน้องหรือเปล่าก็เลยหยุดไปก่อน แล้วก็มีจริงๆ ด้วย หน้าตาตัวยาเป็นแบบนี้นะคะ ตัวยานี้จะช่วยเรื่องทำให้ประจำเดือนมาปกติ ให้โฮโมนสมดุล



พอมาเขียน ๆ รู้สึกตัวเองทานเยอะเหมือนกันเนอะ จะตามอย่างหรือไม่ตามอย่างก็ได้นะคะ









วันพฤหัสบดีที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2556

ขึ้นเครื่องบินตอนท้องช่วงไตรมาสแรก

ช่วงสิ้นปี 2013 เรากับคุณซูก็มีแพลนกลับไทยกัน เราก็กังวลเกี่ยวกับการขึ้นเครื่องบินอยู่เหมือนกัน
แต่คุณหมอบอกว่าโอเค ก็ค่อยสบายใจหน่อย
ครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกที่ต้องเปลี่ยนเครื่องที่เกาหลี  ปกติจะบินตรงนาริตะกรุงเทพฯเลย แต่สู้ราคาตั๋วช่วงนั้นไม่ไหว เท่ากับเวลาที่บินกลับเที่ยวเดียวก็เกือบ 10 ชั่วโมง เหนื่อยเหมือนกัน
ตอนที่เราเช็คอินที่นาริตะ เราบอกไปว่าเราตั้งท้อง พนักงานก็ระบุข้อมูลลงไปในระบบ แล้วก็แปะที่กระเป๋าของเรากับคุณซูที่โหลดใต้ท้องเครื่องประมาณว่าตอนไปรับกระเป๋าที่กรุงเทพฯ ก็จะเป็นใบแรก ๆ ที่จะออกมาก่อน สุดยอดของการบริการเลยอ่ะ
แต่ว่าตอนที่เช็คอินที่กรุงเทพฯ บอกแบบเดียวกัน พนักงานก็ไม่ได้ทำอะไรให้เป็นพิเศษ...

ช่วงที่ต้องผ่านเครื่องสแกน เราก็บอกพนักงานว่าเราท้อง เขาก็ไม่ให้เราผ่านเครื่องนั้น แล้วก็ให้พนักงานผู้หญิงมาตรวจที่ตัวเรา เปลี่ยนเครื่องที่เกาหลีก็มีเครื่องนั้น เราก็บอกทุกครั้งที่เห็นเครื่องนั้นเลย

แล้วตอนที่เรานั่งบนเครื่องคุณซูบอกให้พกหน้ากากไปด้วย เพราะอากาศในเครื่องจะแห้ง ซึ่งก็ได้ผลดีมาก ๆ ใส่หน้ากาก แล้วยิ่งเป็นหน้ากากที่มีแผ่นให้ความชุ่มชื้นด้วยแล้ว จมูกไม่แสบเลย หายใจคล่องขึ้น


ระหว่างที่อยู่ที่เมืองไทยอย่างเวลาที่จะขึ้น BTS หรือ MRT หรือเข้าห้างที่มีเครื่องสแกน เราก็จะบอกเจ้าหน้าที่ว่าเราท้องอยู่ เจ้าหน้าที่ก็ให้เราเดินเลี่ยงไม่ผ่านครื่องสแกน แต่ก็ขอตรวจกระเป๋าเหมือนเดิม เพื่อความปลอดภัยของเขาอ่ะนะ  ช่วงแรก ๆ ลืมนึกไปผ่านเข้าออกเครื่องสแกนหน้าห้างเป็นว่าเล่น ก็คงไม่มีปัญหาอะไรอ่ะนะ