รวมกลุ่มลูกที่รุ่นเดียวกันครั้งที่ 3

วันนี้มีนัดรวมกลุ่มลูกที่รุ่นเดียวกัน ครั้งที่ 3 ที่ Hoken Center พอไปถึงก็จะมีแม่ ๆ ที่พาลูก ๆ มานั่งเรียงกัน เราก็จะเห็นพัฒนาการของลูกคนอื่น ๆ ว่าเป็นยังไงแล้ว

พอถึงเวลา เจ้าหน้าที่ก็จะมาถามว่าช่วงนี้ลูก ๆ เราเป็นยังไงกันบ้าง เราก็ตอบไปว่า เจ้าหนูเอาแต่ดูดนิ้ว ซึ่งลูกของคนอื่น ๆ ก็เป็นเหมือนกัน 

สักพักนึงเจ้าหน้าที่ก็จะปล่อยให้แม่ ๆ คุยกันเอง 

ก็จะมีปัญหาของแม่คนหนึ่ง ซึ่งเราฟังแล้วก็คล้าย ๆ เรา คือลูกไม่ให้ใครอุ้มนาน ๆ นอกจากตัวเอง  แม้แต่คุณพ่อก็เถอะ 

เราก็เลยบอกแม่ ๆ คนอื่น ๆ ว่าช่วงนี้เจ้าหนูชอบร้องเสียงดัง แม่ ๆ คนอื่น ๆ ก็บอกว่าลูกเขาก็เป็นเหมือนกัน พอได้ฟังของคนอื่น ๆ แล้ว เราก็รู้สึกโล่งอกไปนิดหนึ่งว่าไม่ใช่เจ้าหนูคนเดียวที่เป็นแบบนี้ 

แล้วก็มีให้ชั่งน้ำหนัก ชั่งเจ้าหนูแบบไม่ได้ถอดเสื้อ ไม่ได้ถอดแพมเพิส เจ้าหนูหนักตั้ง 7965 กรัม ก็เกือบ 8 โลแล้ว บอกคนอื่น ๆ ตกใจกันเป็นแถว เพราะหนักมาก 

ช่วงนี้ลูก ๆ ของคนอื่นที่เราเห็น + ของเจ้าหนู พัฒนาการก็จะมีชันคอกันได้แล้ว จับนอนคว่ำ ก็จะชันคอได้ แต่ยังคว่ำกันเองไม่ได้ ดูดนิ้วกันเป็นว่าเล่น

อ้อ วันนี้มีเพื่อนคนกัมพูชาไปด้วย ก็ดีเหมือนกัน เรากับเขาคุยกันถูกคอเลย ขากลับก็เลยกลับบ้านด้วยกัน คุยโน้นคุยนี่สนุกดี 

สิ่งที่เอาไปด้วยวันนี้ก็จะมี

1. ผ้าขนหนูไว้รองให้เจ้าหนูนอนกับพื้น

2. สมุดสุขภาพแม่และเด็ก (ไม่ได้ใช้ แต่ก็เอาติดตัวไปด้วย)

เจ้าหนูขึ้นรถไฟครั้งแรก

วันนี้มีนัดกับญาติที่มาเที่ยวที่ญี่ปุ่น เจ้าหนูเลยได้ขึ้นรถไฟเป็นครั้งแรก เรากับคุณซูก็ใช้เบบี้คาร์ แล้วก็พกเป้อุ้มเด็กไปด้วย
ขาไปเจ้าหนูหลับ เลยไม่ค่อยเท่าไหร่ แล้วก็โชคดีที่สถานีที่เปลี่ยนรถ หรือลง มีลิฟต์เลยไม่ต้องยกเบบี้คาร์ลงบันได เห็นคนที่มีเบบี้คาร์แล้วใช้บันไดเลื่อนด้วย แต่ว่าเรากับคุณซูยังไม่เคยก็เลยไม่กล้า เดี๋ยวตกลงมายุ่งเลย
มีแวะร้านกาแฟ เจ้าหนูร้องขึ้นมา ก็เลยให้นมที่ร้านนั้นเลยใช้ผ้าคลุมให้นมนะ ^^ ก็ไม่รู้ว่าถ้าเป็นแม่บ้านญี่ปุ่นเขาให้กันแบบนี้เลยหรือเปล่า เพราะจะเห็นตามห้างใหญ่ ๆ จะมีห้องให้นมโดยเฉพาะ แต่ทำยังไงได้ เจ้าหนูตอนนี้ไม่กินนมผงแล้วอ่ะ

วันนี้ก็ถือเป็นครั้งแรกที่พาเจ้าหนูขึ้นรถไฟไปเที่ยว คงต้องพาออกบ่อย ๆ จะได้ชินกับหลาย ๆ อย่าง อย่างเช่นการเตรียมของ (อยากลดของให้น้อยลง เพราะเตรียมไปเยอะเกิน หนัก) การยกเบบี้คาร์ลงจากรถไฟ (ถ้าไปคนเดียว)
ส่วนเป้อุ้มเด็กไม่ได้ใช้ เพราะเราถนัดใช้เบบี้คาร์มากกว่า

ความน่ารักของเจ้าหนู

ความน่ารักของเจ้าหนู ถ้าไม่รีบเขียนบันทึก เดี๋ยวลืม ^^ จะมี
1. ตอนกินนมแม่เสร็จ ถ้าอิ่มแล้วก็จะไม่กินต่อ แล้วก็จะทำปากปิดสนิท เราเช็ดรอบปากให้ก็จะยอมให้เช็ดโดยดี แล้วก็ทำคอแข็ง เราจะให้กินต่อ ก็จะคอแข็งยกไม่ขึ้น (คืออิ่มแล้วนะ ไม่กินแล้ว อะไรประมาณนี้)
2. ตอนนอน ๆ อยู่ อยู่ดี ๆ ก็หัวเราะดังลั่นออกมา แล้วก็เงียบไป
3. มีบางทีแกล้งนอนหลับ เพราะตายังปิดไม่สนิท เหมือนคอยดูว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ถ้าเราจ้องกลับ หรือมองกลับ ก็จะแกล้งปิดตาสนิท ทำหน้าไม่รู้เรื่อง
4.  ตอนอุ้ม (ใช้เป้อุ้มเด็ก) ระดับของเป้ก็จะต่ำหน่อย เจ้าหนูมีเงยหน้ามองดูแล้ว แล้วพูดด้วย (2014/10/24)

ตอนนี้มีเท่านี้ ถ้ามีอีกจะมาอัพเดทใหม่ ^^

อัพเดทเพิ่มเติม

-เจ้าหนูพอทำอะไรได้ จะชอบให้ชม ถ้าเรายังไม่รู้สึกว่าเจ้าหนูมองมาอยู่ เจ้าหนูก็จะมองมาเป็นพัก ๆ เพื่อให้ชมก่อน น่ารักดี เด็กหนอเด็ก

-มีพอพูดเสียงดังหน่อย ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ดุ แต่คงคิดว่าดุมั้ง ทำหน้าเบะร้องไห้เลย

ต่ออายุไซริวการ์ด ครั้งที่ 2

อายุวีซ่าในไซริวการ์ดที่ต่อครั้งที่แล้ว 1 ปี จะหมดอายุในเดือนธันวา ช่วงนี้ก็เลยเตรียมเอกสารเพื่อต่ออายุซึ่งในการยื่น ควรจะยื่นภายใน 3 เดือนก่อนที่ไซริวการ์ดจะหมดอายุ

เอกสารที่เราต้องเตรียมก็จะมี

1. ใบคำขอต่ออายุการอยู่ที่ญี่ปุ่น（在留期間更新許可申請書）

2. รูปถ่ายขนาด 4 ซม. x 3 ซม.  จำนวน 1 ใบ

3. โคะเซคิโทฮง ของคู่สมรสคนญี่ปุ่น （日本人の戸籍謄本） ที่มีรายการว่าได้จดทะเบียนสมรสกับเราลงบันทึกไว้   (อายุของเอกสาร 3 เดือนนับจากวันที่เอกสารออก) 1 ฉบับ

4. เอกสารรับรองการหัก ณ ที่จ่ายการเสียภาษีท้องที่（日本人の住民税の課税証明書） และหนังสือรับรองการจ่ายภาษี （納税証明書）( 1 ปี)      ของคู่สมรสคนญี่ปุ่น อย่างละ 1 ฉบับ

5. หนังสือค้ำประกันของคู่สมรสคนญี่ปุ่น（日本人の身元保証書） 1 ฉบับ

6. จูมิงเฮียวของคู่สมรสคนญี่ปุ่น （住民票）(ที่มีลงรายละเอียดของคนในครอบครัวทุกคน)
     (อายุของเอกสาร 3 เดือนนับจากวันที่เอกสารออก) 1 ฉบับ

7.พาสปอร์ต

8.ไซริวการ์ด

เอกสารข้อ 2, 7, 8 เป็นเอกสารของเรา
ส่วนเอกสารข้อ 3, 4, 6 เป็นเอกสารของคุณซู ขอได้ที่สำนักงานเขต
ส่วนเอกสารข้อ 5 เป็นเอกสารที่คุณซูเขียน แบบฟอร์มสามารถโหลดได้จากเว็ปไซด์
ส่วนเอกสารข้อ 1 โหลดจากเว็ปไซด์ กรอกที่คอมพิวเตอร์ได้เลย หรือถ้า Save ของปีที่แล้วไว้ ก็เอามาใช้ได้ เพียงแต่ต้องอัพเดทข้อมูล

สามารถดูรายละเอียดได้ตามลิ้งค์ด้านล่างนี้นะคะ

http://www.moj.go.jp/ONLINE/IMMIGRATION/ZAIRYU_KOSHIN/zairyu_koshin1.html

หลังจากที่เตรียมเอกสารครบคุณซูก็พาเราไปยื่นในวันนี้  ตอนแรกที่ไปถึงให้ยื่นเอกสารทั้งหมดที่ช่องที่ให้รับบัตรคิว ก็จะได้หมายเลขคิวมา รอเรียกคิวประมาณ 3 ชั่วโมงกว่า ๆ แต่ว่าพอถึงคิวก็ใช้เวลาไม่นาน เจ้าหน้าที่ก็ให้หมายเลขการรับเอกสาร และใบนัดรับมา ติดแนบในพาสปอร์ต นับดูแล้วใช้เวลาประมาณเกือบ 1 เดือนหลังจากที่ยื่นขอ แล้วก็คืนไซริวการ์ดมาให้ ซึ่งด้านหลังของไซริวการ์ ดก็มีการปั้มว่า 「在留期間更新許可申請中」 ซึ่งแปลว่า "อยู่ในระหว่างการดำเนินการขอต่ออายุการอยู่ต่อที่ญี่ปุ่น"

ในครั้งนี้เรายื่นขอต่ออายุ 5 ปี ไม่รู้ว่าจะได้วีซ่ากี่ปี เพราะครั้งที่แล้วยื่นขอ 3 ปีไป แต่ได้แค่ 1 ปี

ในวันที่ไปรับก็ต้องนำพาสปอร์ต ไซริวการ์ด, แล้วก็อากรแสตมป์ในส่วนค่าธรรมเนียม 4000 เยนซื้อได้ที่ไปรษณีย์ไปด้วย

เปิดบัญชีธนาคารให้เจ้าหนู

เรากับคุณซูคุยกันว่าน่าจะเริ่มเก็บเงินค่าเล่าเรียนสำหรับเจ้าหนู เพราะที่นี่แพงสุด ๆ ก็เลยไปเปิดบัญชีสำหรับเจ้าหนูมา ซึ่งสิ่งที่ต้องนำไปด้วย (สำหรับเรา เพราะเราเป็นคนพาเจ้าหนูไปเปิด)
1. ไซริวการ์ดของเรา
2. บัตรประกันสุขภาพของเรา
3. บัตรประกันสุขภาพของเจ้าหนู
4. อิงคังของเจ้าหนู (เราไม่ได้ทำสำหรับเจ้าหนูโดยเฉพาะ ก็เลยใช้ของครอบครัวแทน)

ก่อนไปเปิดเราก็ไปติดต่อธนาคารครั้งนึงแล้วหล่ะ ไปถามดูว่าต้องเอาอะไรไปบ้าง ก็เลยขอเอกสารของธนาคารที่เป็นใบเปิดบัญชีมาก่อน เอามาเขียนก่อน จะได้ไม่เสียเวลา

แล้วก็ทำบัตร ATM ด้วย ไม่มีการคิดค่าบัตร ค่าธรรมเนียม มีแค่ให้คิดรหัสกด แล้วบัตรจะส่งมาให้ที่บ้านทางไปรษณีย์ ภายใน 1 อาทิตย์ - 10 วัน


พนักงานบริการดี ใช้เวลาไม่นานก็เป็นอันเสร็จ