วันอาทิตย์ที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

วันที่เจ้าหนูเกิด

คุณซูไปส่งที่โรงพยาบาล ตอนนั้นก็เกือบ ๆ 6 โมง (เช้า) แล้ว มาถึงพยาบาลก็เตรียมของใช้ที่จำเป็นในช่วงอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นถุงใหญ่มาก รูปข้าง ๆ เป็นที่คาดเอว พยาบาลคาดให้ทันทีที่คลอดเจ้าหนูออกมา

จากนั้นก็ให้เปลี่ยนรองเท้า แล้วก็มาที่ห้องคลอด ตรวจภายใน ซึ่งตอนนั้นพยาบาลบอกว่าปากมดลูกเปิดได้ 3 เซ็นแล้ว แล้วก็นิ่มด้วย น่าจะคลอดในวันนี้
ถุงที่โรงพยาบาลเตรียมให้ ข้างในก็จะมีของที่ใช้ตอนอยู่ที่โรงพยาบาล อย่างเช่นผ้าอนามัย สำลีเช็ดหัวนม เป็นต้น
จากนั้นพยาบาลก็เอาเข็มขัดมาคาดท้องวัดความตึงของท้อง ทุกครั้งที่ปวดท้องกราฟก็จะพุ่งสูงเลย
แล้วก็ก็มีให้น้ำเกลือเจาะเข้าเส้นเลือดเจ็บมาก ๆ แต่ว่าเจ็บน้อยกว่าปวดท้อง
วัดความตึงของท้องนานพอสมควร จากนั้นพยาบาลก็เอาสายมาคล้องมือจะเป็นสายที่เขียนชื่อเรากับลูก เพราะพอเจ้าหนูคลอดออกมา เพื่อกันการผิดตัว (มั้งนะ) ก็จะคล้องสายนั้นที่ข้อเท้าเด็กเลย
ประมาณ 8:30 - 9 โมง ก็รอคุณหมอมา พอคุณหมอมาดูก็บอกว่าปากมดลูกเปิดแล้วแต่เพราะเมื่อคืนเราไม่ได้นอนอาจจะไม่มีแรงเบ่ง เลยให้ยาช่วยเร่งการคลอด
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ซึ่งปกติจะไม่ให้สามีเข้าห้องคลอดด้วย (จะให้เข้าในวันธรรมดากับวันเสาร์) ถึงเราจะทำเรื่องให้สามีเข้าห้องคลอดด้วยแล้วก็ตาม โชคดีที่พยาบาลทำคลอดอนุโลมให้ สรุปคุณซูก็เลยได้เข้ามาในห้องคลอดด้วย เป็นผู้ช่วยพยาบาลคอยให้น้ำ จับหัว เช็ดเหงื่อให้เรา
ช่วงนี้เริ่มเจ็บถี่ขึ้น ปวดสุด ๆ ขอพรเจ้าแม่กวนอิมให้คลอดง่าย ๆ คลอดปลอดภัย ช่วงที่เจ็บท้อง เราทั้งยืนก็แล้ว นั่งก็แล้ว ทำหลายท่ามาก เพื่อให้ความปวดปวดน้อยลง แต่ก็ไม่หายอ่ะ ยิ่งปวดหนักเข้าไปอีก พอคุณซูมา (แวะไปที่ทำงานมา) ก็มาช่วยถู ๆ เอว การถูเอวก็ช่วยลดอาการปวดได้ แต่ก็ยังปวดมาก ๆ อยู่ดี จนปากมดลูกเปิดที่ 8 เซ็น พยาบาลทำคลอดก็มาเช็คดู น้ำคร่ำแตกแล้ว ก็พาไปห้องคลอด ช่วงนี้แหละสุดยอดแล้ว ทั้งต้องหายใจตอนเบ่ง ต้องกลั้นหายใจ ปิดปาก ลืมตา เบ่งจนสุดแรงเกิดเลย พอหมดลมเบ่งก็ต้องเบ่งอีก พยาบาลเอาที่ครอบช่วยหายใจมาครอบให้เราด้วย การเบ่งต่อรอบจะให้เบ่ง 3 ครั้ง ทำอยู่หลายรอบ จำไม่ได้ว่ากี่รอบ น่าจะ 5 รอบมั้ง เจ้าหนูก็คลอดออกมา เฮ้อ เหนื่อย
พอได้ยินเสียงเจ้าหนูร้อง หายเจ็บเลย พยาบาลก็อุ้มเจ้าหนูมาแนบที่อก แล้วก็ถ่ายรูปครอบครัว แล้วก็พาไปทำความสะอาดตัว นอนสักพัก รกก็ออกมา อุ่น ๆ แล้วคุณหมอก็มาเย็บแผลให้ เจ็บเหมือนกัน
ช่วงเย็บแผล พยาบาลก็จะวัดส่วนสูง ชั่งน้ำหนักเจ้าหนู
พอทำความสะอาดเจ้าหนูเรียบร้อยแล้ว พยาบาลก็พาเจ้าหนูมาแนบอกอีกครั้งหนึ่ง ให้คุณซูอุ้มด้วย แล้วก็พากลับไป
พอคลอดเสร็จเจ็บไปหมดทั้งตัว เพราะใช้กำลังแขน ขา ตา ฟัน หน้าเราตอนนั้นมีจุดแดง ๆ เต็มไปหมดเลย คุณหมอบอกว่าเลือดออกภายใน แต่เดี๋ยวก็หายไปเอง คงเป็นเพราะเราเบ่งแรงสุด ๆ เส้นเลือดฝอยเลยแตกมั้งนะ
ก่อนไปห้องพักฟื้น พยาบาลก็จะมาใส่ผ้าอนามัยให้เรา มีการกดหน้าท้องเพื่อให้เลือดออกมา แล้วก็พามาห้องพักฟื้นวัดความดัน วัดไข้ เปลี่ยนผ้าอนามัยให้ใหม่ แล้วก็กดหน้าท้องอีกครั้ง แม่เราก็บอกเหมือนกันให้กดท้องตัวเองบ่อย ๆ เลือดจะได้ไม่คั่งอยู่ข้างใน
พอพยาบาลพามาที่ห้องพักฟื้นแล้ว ถ้าจะเข้าห้องน้ำครั้งแรกต้องเรียกพยาบาลให้มาพาเข้าไป เพราะว่าหลังคลอดจะยังมึนอยู่ แต่หลังจากนั้นก็สามารถเข้าห้องน้ำเองได้แล้ว
พอคลอดเสร็จคุณซูก็ต้องกลับบ้านไปก่อน เพราะทางโรงพยาบาลให้เยี่ยมได้ตอนบ่าย 2
ช่วงนี้เราก็ไม่ได้นอนพักอ่ะนะ เพราะปวดระบมตัวไปหมด ข้าวก็ทานไม่ค่อยลง มาหลับอีกทีตอนที่คุณซูมาเยี่ยมแล้วก็กลับไป ตอนนั้นก็ 1 ทุ่มหล่ะ หลับยาวเลย

อ้อ .วันแรกเขายังไม่ให้อาบน้ำ





วันเสาร์ที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

ก่อนวันคลอด

เราคลอดเจ้าหนูวันที่ 6 ก.ค. แต่ก่อนหน้านั้นก็จะมีอาการตั้งแต่วันที่ 3 หลังจากที่มาโรงพยาบาลมาตรวจเพราะมีเลือดออกเป็นสีน้ำตาล หมอบอกว่าไม่เป็นไร พอกลับมาที่บ้านเข้าห้องน้ำสีเลือดก็เปลี่ยนเป็นสีชมพู

แล้ววันที่ 4 ก.ค. นอน (ตอนกลางคืน) อยู่ก็ตื่นมาเข้าห้องน้ำ จะปวดท้องเหมือนตอนประจำเดือนมา แต่จะปวดแป๊บเดียวทุก ๆ 10 นาที แล้วก็ปวดใหม่ แต่ยังนอนหลับได้

พอมาวันที่ 5 ก.ค.  เข้าห้องน้ำก็ยังมีเลือดออกเป็นสีชมพู แล้วก็ปวดท้องตั้งแต่ตอนเช้า ปวดประมาณ 10-20 วินาที ระยะเวลาห่างกันประมาณ 10 - 15 นาที จากนั้นก็มาปวดช่วงบ่าย 2 ครั้ง แล้วก็มาปวดช่วงเย็น ช่วงกลางคืน ช่วงกลางคืนนี่จะปวดทุก ๆ 5 นาที ปวดนานอยู่ 1 นาที ปวดแบบนี้ตั้งแต่ 23.30 - ตี 5 นอนไม่ได้เลย ส่วนเจ้าหนูในท้องก็ยังดิ้นอยู่ ตอนตี 5 ปวดแบบทนไม่ไหวแล้วก็เลยโทรไปที่โรงพยาบาล พยาบาลบอกให้เข้ามาได้เลย เราก็เตรียมตัวกินขนมปัง กินนม เพราะตอนนั้นหิวมาก ๆ แล้วก็เป็นการกินเพื่อออมกำลัง เพราะเราคิดว่าน่าจะคลอดในวันนี้แหล่ะ


ในวันนี้ก็มีโทรศัพท์จากคนญี่ปุ่นที่เคยให้งานแปลมา บอกมีงานแปลให้ทำ เสียดายจังงานเข้าแต่ทำไม่ได้ ก็เลยปฏิเสธไป

แล้ววันนี้ก็โทรหาที่บ้านที่ไทยเร็วกว่าทุก ๆ วัน (เหมือนจะรู้ว่าจะคลอดแล้วเลย) เพราะจะได้เข้านอนเร็วขึ้นจะได้ไม่ปวดท้องเหมือนเมื่อวาน

เราจดเวลาที่ปวดท้องของวันนี้ด้วย
23.30  - 0.00 ปวดประมาณ 4 - 5 ครั้ง ครั้งละไม่เกินนาที แล้วเจ้าหนูก็ดิ้นเกือบตลอดเลย
0.15, 0.23, 0.31, 0.40, 0.45, ช่วงตี 1 ตี 2 ไม่ได้จด
3.05, 3.16, 3.21, 3.25, 3.31, 3.34, 3.40, 3.46, 3.52, 3.59, 4.04, 4.07, 4.12, 4.15, 4.21, 4.25, 4.29, 4.33, 4.38, 4.45, 4.50, 4.55, 5.00, 5.05

แล้วก็ไม่ได้จดหล่ะ

การทำบัตรประชาชนในญี่ปุ่น

ข่าวจากสถานทูตเรื่องการทำบัตรประชาชนในญี่ปุ่น
รายละเอียด





หรือสามารถเข้าดูรายละเอียดที่ลิ้งค์ด้านล่างนะคะ


http://www.thaiembassy.jp/rte3/index.php?option=com_content&view=article&id=2091:2014-07-04-01-40-12&catid=1:2009-10-09-01-05-43&Itemid=7

เย้ ดีจังเลย เพราะถ้าเป็นเมื่อก่อนได้ยินว่าต้องกลับไปต่อที่ไทย ตอนนี้ถ้าสามารถต่อที่ญี่ปุ่นได้ก็สะดวกขึ้นเยอะเลย ^^


วันพฤหัสบดีที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

มีเรื่องให้ตื่นเต้นอีกแล้ว

เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานมีเลือดออก (สีน้ำตาล) เปื้อนกางเกงในนิดนึง ก็คิดแล้วหล่ะว่าน่าจะไม่มีอะไรเพราะจากที่ตรวจครั้งที่แล้ว (ครั้งที่ 14) ที่ตรวจภายใน คุณหมอบอกว่าอาจจะมีเลือดออก ก็เลยไม่ตกใจเท่าไหร่
พอเมื่อเช้านี้ ตื่นนอนรู้สึกว่าการไหลของตกขาวไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา เข้าห้องน้ำดู มีไหลหยดคล้าย ๆ การไหลของประจำเดือน เอาหล่ะสิ ครั้งนี้มากกว่าเมื่อวาน ก็เลยโทรไปที่โรงพยาบาลดู เจ้าหน้าที่บอกว่าตอนนี้อายุครรภ์ 38 สัปดาห์แล้ว ถ้าจะคลอดก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ให้มาโรงพยาบาลพร้อมกับกระเป๋าที่เตรียมสำหรับเข้าโรงพยาบาลมาด้วย เราก็เอาแล้วสิ คุณซูก็ไปทำงานไม่อยู่ซะด้วย ก็เลยหิ้วกระเป๋าขึ้นรถเมล์ไปโรงพยาบาล (ยังเดินเหินได้ปกติอยู่ ^^)

พอมาถึงโรงพยาบาล คุณหมอที่ตรวจไม่ใช่คุณหมอที่ตรวจประจำ เป็นคุณหมอผู้ชาย เขาก็ถามอาการ แล้วก็ให้ไปที่ห้องตรวจภายใน พอตรวจภายใน ก็เหมือนเดิมไม่ต่างจากครั้งที่แล้วที่มาตรวจ
แล้วก็ให้ไปนอน เอาสายมาพาดที่ท้อง ใช้เครื่องที่ดูการเต้นของหัวใจทารก แล้วก็ดูการตึงของท้อง เป็นเครื่องที่ผลจะออกมาเป็นกราฟ นอนอย่างนั้นอยู่ประมาณเกือบชั่วโมง หิวก็หิว รู้สึกอึดอัด คงไม่ได้เปิดแอร์หรือไงก็ไม่รู้ ร้อนอ่ะ นี่ขนาดยังไม่ได้เจ็บท้องนะเนี่ย ยังรู้สึกขนาดนี้ ตอนเจ็บท้องคลอด ไม่ค่อยอยากนึกถึงเลย ><

กราฟที่ออกมาก็ปกติ ทารกแข็งแรงดี อาการตึงของท้องก็ไม่ค่อยมี สรุปคือปกติ

ก็นั่งรอเรียกพบคุณหมอ คุณหมอก็บอกว่าคงเพราะจากการตรวจภายใน ให้กลับบ้านได้ แต่ถ้ามีอาการปวดท้องอย่างทุก ๆ 15 นาที ให้มาที่โรงพยาบาล
เราก็เลยหิ้วกระเป๋ากลับบ้าน ก็ดีเหมือนกัน อยากคลอดตามกำหนดมากกว่า

ค่าตรวจในวันนี้ 990 เยน


วันอังคารที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

ตรวจครรภ์ครั้งที่ 14 ที่โรงพยาบาลญี่ปุ่น (อายุครรภ์ 37 สัปดาห์ 6 วัน)

วันนี้ไปโรงพยาบาลมีนัดตรวจครรภ์ครั้งที่ 14 (อายุครรภ์ 37 สัปดาห์ 6 วัน) ครั้งนี้คุณซูไปด้วย ไปถึงโรงพยาบาลก็ยื่นบัตรนัด บัตรคนไข้ สมุดสุขภาพแม่และเด็ก สมุดช่วยค่าตรวจ บัตรประกันสุขภาพ จากนั้นก็ไปเก็บปัสสาวะ แล้วก็วัดความดัน ความดันที่วัดได้อยู่ที่ 121/74 (ครั้งที่แล้ว 112/73) จากนั้นก็นั่งรอเรียก วันนี้คนเยอะมาก มีทั้งคนรอตรวจครรภ์ มีทั้งคนที่พาลูกมาหาหมอ แล้วก็มีทั้งคนที่คลอดแล้วกำลังจ่ายเงินออกจากโรงพยาบาล มีคนหนึ่งเราได้ยินที่เจ้าหน้าที่คุยเรื่องค่าใช้จ่ายในการคลอด ของคนนั้นทั้งหมดประมาณ 494,000 กว่าเยน หักเงินช่วยเหลือจากรัฐบาล หักที่จ่ายมัดจำไปแล้ว สรุปเขาจ่ายเพิ่ม 4,000 กว่าเยน พอจ่ายเงินเสร็จทางโรงพยาบาลก็ให้ชุดของขวัญกลับไปด้วย เป็นการดีเหมือนกันจะได้รู้ก่อนว่าต้องทำอะไรบ้างก่อนที่จะออกจากโรงพยาบาลหลังจากคลอดเสร็จแล้ว

พอเจ้าหน้าที่เรียกแล้วก็เข้าห้องตรวจ ชั่งน้ำหนักอยู่ที่ 70.0 (ครั้งที่แล้ว  70.0) 

จากนั้นคุณหมอจับที่ขา แล้วก็บอกว่า Mukumi purasu 1 (เท้าบวม) จากนั้นก็ซาวด์ วัดส่วนของหัว เจ้าหนูยังไม่กลับหัวเลย  จากนั้นคุณหมอก็วัดส่วนท้อง แต่หนูหายใจจนเห็นได้ชัดคุณหมอเลยบอกว่าตัวเลขที่ได้จากการวัดส่วนท้องนี้อาจจะไม่เป๊ะเท่าไหร่ แล้วก็ให้ฟังเสียงหัวใจเต้น เพราะว่าเจ้าหนูยังไม่กลับหัว ตำแหน่งของหัวใจเลยยังอยู่บน ๆ อยู่ คุณหมอบอกว่าถ้ากลับหัวแล้ว หัวใจจะอยู่บริเวณล่าง ๆ (พร้อมทำสีหน้าเครียด ๆ เราก็เครียดด้วยเหมือนกัน เฮ้อ) 

น้ำหนักของเจ้าหนูในครั้งนี้อยู่ที่ 3,006 กรัม  (ครั้งที่แล้วอยู่ที่ 2,925 กรัม)

จากนั้นก็ไปห้องตรวจภายในเหมือนครั้งที่แล้ว คือว่าจะดูว่าตำแหน่งของเจ้าหนูอยู่ตรงไหนแล้ว คุณหมอมาบอกกับคุณซูว่าจะต้อง むりやり (เราก็ไม่รู้จะแปลยังไงดี ประมาณว่าทำยังไงก็ได้เพื่อให้เห็น เพราะตอนคุณหมอดูนี่ ก็ให้เราหายใจเข้า ๆ ลึก ๆ แล้วคุณหมอก็ใช้เครื่องมือสอดเข้าไป  เจ็บมาก) 

จากนั้นก็มาคุยกับคุณหมอ คุณหมอก็บอกว่าให้พยายามนั่งยอง ๆ ลุก ๆ นั่ง  ๆ เหมือนเวลาตอนที่ถอนหญ้า อ้าขากว้าง ๆ (ทำท่าคล้าย ๆ ซูโม่ที่เขานั่งยอง ๆ กว้าง ๆ แบบนั้น)

แล้วก็บอกว่าจากการที่ตรวจภายในเมื่อตะกี้นี้อาจจะทำให้มีเลือดออก ก็ไม่เป็นไร แต่โชคดีที่เราไม่มีเลือดออก

แล้วก็ถ้าเจ็บท้องขึ้นมา หรือมีอะไรขึ้นมาให้โทรมาที่โรงพยาบาล

เราก็เลยถามว่า ดูแล้วน่าจะคลอดเร็วกว่ากำหนดหรือว่าช้ากว่ากำหนด คุณหมอก็บอกว่าน่าจะช้ากว่าที่กำหนด  ><

แล้วเราก็เลยถามต่อว่าจะสามารถคลอดแบบธรรมชาติได้หรือเปล่า คุณหมอบอกว่าได้ เพราะรูปร่างเราเป็นคนตัวสูง เรื่องกระดูกเชิงกรานเลยไม่มีปัญหาอะไร 

จากนั้นก็เลยบอกอาการตอนนี้ที่เป็นอยู่คือมือจะชา ปวดมากตอนประมาณตี 4 ปวดขนาดตื่นขึ้นมาเลย คุณหมอก็บอกว่าเป็นอาการปกติของคนท้อง รักษาไม่ได้ จะหายไปเองหลังจากที่คลอด อย่างหลังเท้าก็เหมือนกัน ทั้งอาการมือชา กับหลังเท้าเจ็บ จะไม่ได้เรียกว่าอาการบวม ซึ่งทั้งหมดจะหายไปหลังจากคลอด ก็ต้องทนอ่ะเนอะ 

 

นัดตรวจครั้งต่อไปอีก 1 สัปดาห์

ค่าใช้จ่ายในการตรวจครั้งนี้ 2,520 เยน

อาการในช่วงนี้ :

- ยังเข้าห้องน้ำบ่อย ตอนดึกก็ยังตื่นลุกขึ้นมา 2 รอบ

- มือชาทั้ง 2 ข้าง ยิ่งถือของหนัก ๆ จะไม่มีแรงเลย

- หลังเท้า โดยเฉพาะส้นเท้าเจ็บมาก

- หลังจากตื่นนอนใหม่ ๆ ตอนจะลุก เดิน จะปวดบริเวณท้อง หลัง สะโพก

- เท้าบวมเป่งเลย บริเวณข้อเท้าถึงเท้าเหมือนจะแดง ๆ บวม ๆ

 

ปล. พอกลับมาที่บ้านดูสมุดสุขภาพแม่และเด็ก ที่ช่องโปรตีนในปัสสาวะ ครั้งนี้วงที่ - + 

ทุกครั้งก่อน ๆ ที่ผ่านมาจะวงแค่ -  แสดงว่าครั้งนี้มีโปรตีนในปัสสาวะด้วย จากการที่หาข้อมูลดูแล้วไม่น่ามีปัญหาอะไร เพราะเป็นช่วงใกล้คลอดด้วย แล้วคุณหมอก็ไม่ได้ทักอะไร