จากนั้นก็ให้เปลี่ยนรองเท้า แล้วก็มาที่ห้องคลอด ตรวจภายใน ซึ่งตอนนั้นพยาบาลบอกว่าปากมดลูกเปิดได้ 3 เซ็นแล้ว แล้วก็นิ่มด้วย น่าจะคลอดในวันนี้
ถุงที่โรงพยาบาลเตรียมให้ ข้างในก็จะมีของที่ใช้ตอนอยู่ที่โรงพยาบาล อย่างเช่นผ้าอนามัย สำลีเช็ดหัวนม เป็นต้น
จากนั้นพยาบาลก็เอาเข็มขัดมาคาดท้องวัดความตึงของท้อง ทุกครั้งที่ปวดท้องกราฟก็จะพุ่งสูงเลย
แล้วก็ก็มีให้น้ำเกลือเจาะเข้าเส้นเลือดเจ็บมาก ๆ แต่ว่าเจ็บน้อยกว่าปวดท้อง
วัดความตึงของท้องนานพอสมควร จากนั้นพยาบาลก็เอาสายมาคล้องมือจะเป็นสายที่เขียนชื่อเรากับลูก เพราะพอเจ้าหนูคลอดออกมา เพื่อกันการผิดตัว (มั้งนะ) ก็จะคล้องสายนั้นที่ข้อเท้าเด็กเลย
ประมาณ 8:30 - 9 โมง ก็รอคุณหมอมา พอคุณหมอมาดูก็บอกว่าปากมดลูกเปิดแล้วแต่เพราะเมื่อคืนเราไม่ได้นอนอาจจะไม่มีแรงเบ่ง เลยให้ยาช่วยเร่งการคลอด
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ซึ่งปกติจะไม่ให้สามีเข้าห้องคลอดด้วย (จะให้เข้าในวันธรรมดากับวันเสาร์) ถึงเราจะทำเรื่องให้สามีเข้าห้องคลอดด้วยแล้วก็ตาม โชคดีที่พยาบาลทำคลอดอนุโลมให้ สรุปคุณซูก็เลยได้เข้ามาในห้องคลอดด้วย เป็นผู้ช่วยพยาบาลคอยให้น้ำ จับหัว เช็ดเหงื่อให้เรา
ช่วงนี้เริ่มเจ็บถี่ขึ้น ปวดสุด ๆ ขอพรเจ้าแม่กวนอิมให้คลอดง่าย ๆ คลอดปลอดภัย ช่วงที่เจ็บท้อง เราทั้งยืนก็แล้ว นั่งก็แล้ว ทำหลายท่ามาก เพื่อให้ความปวดปวดน้อยลง แต่ก็ไม่หายอ่ะ ยิ่งปวดหนักเข้าไปอีก พอคุณซูมา (แวะไปที่ทำงานมา) ก็มาช่วยถู ๆ เอว การถูเอวก็ช่วยลดอาการปวดได้ แต่ก็ยังปวดมาก ๆ อยู่ดี จนปากมดลูกเปิดที่ 8 เซ็น พยาบาลทำคลอดก็มาเช็คดู น้ำคร่ำแตกแล้ว ก็พาไปห้องคลอด ช่วงนี้แหละสุดยอดแล้ว ทั้งต้องหายใจตอนเบ่ง ต้องกลั้นหายใจ ปิดปาก ลืมตา เบ่งจนสุดแรงเกิดเลย พอหมดลมเบ่งก็ต้องเบ่งอีก พยาบาลเอาที่ครอบช่วยหายใจมาครอบให้เราด้วย การเบ่งต่อรอบจะให้เบ่ง 3 ครั้ง ทำอยู่หลายรอบ จำไม่ได้ว่ากี่รอบ น่าจะ 5 รอบมั้ง เจ้าหนูก็คลอดออกมา เฮ้อ เหนื่อย
พอได้ยินเสียงเจ้าหนูร้อง หายเจ็บเลย พยาบาลก็อุ้มเจ้าหนูมาแนบที่อก แล้วก็ถ่ายรูปครอบครัว แล้วก็พาไปทำความสะอาดตัว นอนสักพัก รกก็ออกมา อุ่น ๆ แล้วคุณหมอก็มาเย็บแผลให้ เจ็บเหมือนกัน
ช่วงเย็บแผล พยาบาลก็จะวัดส่วนสูง ชั่งน้ำหนักเจ้าหนู
พอทำความสะอาดเจ้าหนูเรียบร้อยแล้ว พยาบาลก็พาเจ้าหนูมาแนบอกอีกครั้งหนึ่ง ให้คุณซูอุ้มด้วย แล้วก็พากลับไป
พอคลอดเสร็จเจ็บไปหมดทั้งตัว เพราะใช้กำลังแขน ขา ตา ฟัน หน้าเราตอนนั้นมีจุดแดง ๆ เต็มไปหมดเลย คุณหมอบอกว่าเลือดออกภายใน แต่เดี๋ยวก็หายไปเอง คงเป็นเพราะเราเบ่งแรงสุด ๆ เส้นเลือดฝอยเลยแตกมั้งนะ
ก่อนไปห้องพักฟื้น พยาบาลก็จะมาใส่ผ้าอนามัยให้เรา มีการกดหน้าท้องเพื่อให้เลือดออกมา แล้วก็พามาห้องพักฟื้นวัดความดัน วัดไข้ เปลี่ยนผ้าอนามัยให้ใหม่ แล้วก็กดหน้าท้องอีกครั้ง แม่เราก็บอกเหมือนกันให้กดท้องตัวเองบ่อย ๆ เลือดจะได้ไม่คั่งอยู่ข้างใน
พอพยาบาลพามาที่ห้องพักฟื้นแล้ว ถ้าจะเข้าห้องน้ำครั้งแรกต้องเรียกพยาบาลให้มาพาเข้าไป เพราะว่าหลังคลอดจะยังมึนอยู่ แต่หลังจากนั้นก็สามารถเข้าห้องน้ำเองได้แล้ว
พอคลอดเสร็จคุณซูก็ต้องกลับบ้านไปก่อน เพราะทางโรงพยาบาลให้เยี่ยมได้ตอนบ่าย 2
ช่วงนี้เราก็ไม่ได้นอนพักอ่ะนะ เพราะปวดระบมตัวไปหมด ข้าวก็ทานไม่ค่อยลง มาหลับอีกทีตอนที่คุณซูมาเยี่ยมแล้วก็กลับไป ตอนนั้นก็ 1 ทุ่มหล่ะ หลับยาวเลย
อ้อ .วันแรกเขายังไม่ให้อาบน้ำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น